History of Baba's Samadhi تاریخچه ی آرامگاه مهربابا
Meher Baba's Samadhi: This Spiritual Power House of the New Humanity has an amazing history.
آرامگاه مهربابا
این نیروگاه روحانی برای بشریت تازه داستانی شگفت انگیز دارد.
In April of 1927 Baba, who was 33 at that time was strolling on the Meherabad Hill. He paused and designated a spot where he wanted a large pit to be dug. This was to be his Samadhi or Tomb-Shrine. The construction of the crypt was completed by mid-August 1927.
After that, Baba would visit the crypt quite often and would on certain occasions, retire in it.
در ماه آوریل سال 1927، بابا که در آنوقت 33 سال داشت، روزی بر تپه های مهرآباد قدم می زد. در مکانی خاص درنگی کرد و خواست که در آنجا چاله ای حفر شود. این مکان می باید مقبره یا آرامگاه او می گشت. ساختن دخمه در نیمه ی ماه آوریل به اتمام رسید. از آن پس بابا از آن دخمه غالبا دیدار می کرد و در مواقعی خاص در آن استراحت می کرد.
On December 20th 1927, he entered the crypt for an unbroken stay that lasted until February 26, 1928. Later Baba had expressed the wish that a dome be constructed above it. This dome was built on a circular platform. At the corners of the roof squaring the dome, were placed models of a temple, a mosque, a cross, and a sacred fire urn - the symbols of four of the worlds great religions: Hinduism, Islam, Christianity, and Zorastrianism. Above the door a stone plaque with the words "Mastery in Servitude" was mounted on Baba's instructions.
در بیستم دسامبر 1927، بابا وارد آن دخمه شد تا بطور پیوسته تا 26 فوریه 1928 {حدود 14 ماه} در آنجا به سر ببرد. بابا بعدها اظهار تمایل کرد که گنبدی بر فراز آن ساخته شود.
این گنبد بریک سکوی دایره شکل ساخته شده است.
در چهار سوی امتداد دایره مدل هایی از یک معبد، یک مسجد، یک صلیب، و یک آتشگاه مقدس وجود دارد: نمادهایی ازچهار دین عمده در دنیا: هندوییسم، اسلام، مسیحیت و زرتشتی.
طبق دستور بابا در بالای ستون سنگی عبارت "کمال در خدمت" به چشم می خورد.
In 1938 Helen Dahm, a famous Swiss artist and a devotee-lover of Baba, painted murals on the uneven stone surface of the inner walls and the interior of the dome. In 1954, Baba led a large group of his lovers up the Hill to his future tomb-shrine and instructed them to bow down at the threshold. In 1955 Sahwas he allowed his lovers to come inside the samadhi and circumambulate. The north window of the tomb shrine holds a breathtakingly beautiful painting of Meher Baba done by Charlie Morton, an anrtist from America.
در 1938، هلن دام، هنرمند سویسی و از عاشقان بابا بدنه سنگ های ناهموار درون آرامگاه را نقاشی کرد. در 1954، بابا گروه زیادی از عشاقانش را پیاده به بالای تپه به آرامگاه آتی خودش راهنمایی کرد و به آنان دستور داد که در آستانه ی آن تعظیم کنند. در گردهمآیی سال 1955 او به عاشقانش اجازه داد که وارد آن آرامگاه شوند و طواف کنند. پنجره ی شمالی آرامگاه یک نقاشی بسیار زیبا از مهربابا ست که توسط چارلی مورتون هنرمند آمریکا کشیده شده است.
Baba dropped his body on 31st January 1969 and his body was finally interred in the tomb.
بابا در31 ژانویه بدنش را ترک کرد و عاقبت بدنش در این آرامگاه دفن شد.
The Samadhi is open every day from six in the morning to eight at night. In the morning and evening, prayers given by Baba are recited and those who gather over there sing songs glorifying His divine love. A visit to Samadhi is the beginning of the hearts journey through the manifold phases of life continuously sustained by the Avatar's grace and love.
این مکان که اینک "سامادی" خوانده می شود روزانه از شش صبح تا هشت شب باز است. در صبح و عصیر دعاهایی که بابا داده است خوانده می شوند و حاضرین با خواندن آواز
و موسیقی شکوه عشق الهی او را یاد می کنند.
دیداری از سامادی آغاز سفر دل است به مراحل بی شمار زندگی که
پیوسته توسط نعمت و عشق آواتار تغذیه می شود.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home